Nog maar 1,5 week te gaan!!

Hallooooootjes,

Jaja het is inmiddels wel bekend: ik ben totaal niet goed in het bijhouden van een blog. Iets minder dan 3 maanden geleden schreef ik mijn laatste update, WOEPSIE! Nu is het nog maar 1.5 week voordat ik mijn moeder weer zie!! Ik kan het me eigenlijk niet voorstellen, dat ik haar na 6 maanden weer ga zien en dat in Australië!
Aan de andere kant betekent dit natuurlijk ook dat er dan een einde gaat komen aan mijn au-pair avontuur bij de familie. Dat vind ik echt wel minder leuk, ik ben me enorm gaan hechten aan J & A. Zeker het idee dat ik zie misschien nooit meer ga zien, is rot. Ik hoop echt wel dat we contact blijven houden. Al moet dat zeker goed gaan komen als ik J zo hoor. Ze wil namelijk erg graag naar Nederland komen, zodat we samen uit kunnen gaan in de stad. Plus ze wil ook graag au pair worden van mijn kinderen. Als dat er niet inzit wil ze wel graag op Bonbon en Arya komen passen. De plannen zijn al uitgestippeld!
Bovendien zal ik volgende week de kinderen ‘overdragen’ aan de nieuwe au pair. Ze is eveneens Nederlands, S&M vinden Nederlandse au pairs erg fijn (of couuuurse!). Zoals Romy toen bij mij heeft gedaan, zal ik haar de eerste week (mijn laatste week) inwerken.

De afgelopen maanden heb ik, als ik zo terugdenk, best wel wat leuke dingen gedaan in het weekend. Op 14 februari (Valentijnsdag DUH en ook carnaval, janken dat ik er niet bij was) hebben Annelot, Lieke, Analena en ik (eveneens allemaal au pairs) een wijntour gedaan in de Barossa Valley (bekende wijnregio in South Australia). Het was echt super leuk om een keer mee te maken en bovendien was het lekker weer kortom een erg leuke dag. ’s Avonds hadden we het afscheidsfeestje voor Lieke en birthday party voor Analena.
Daarnaast was dat weekend ook het begin van het fringe festival in Adelaide. Dit is een festival wat een maand lang duurt en het heeft locaties door de gehele stad heen. Echt letterlijk elke dag zijn er verschillende shows te bezoeken, het bevat muziek, cabaret, theater, circus, comedy, dans etc. Het was echt zo leuk om dit mee te maken! Zo had je bijvoorbeeld de locatie ‘the garden of unearthley delights’, dit park stond vol met oude circustenten en had echt enorm veel sfeer. Ik vind het moeilijk om uit te leggen, want ik weet niet zo goed uit welk jaar die tenten kwamen. Maar als je denkt aan de ‘freak shows’ op een kermis van vroeger zit je in de goede richting. Het fringe festival is het alternatieve festival naast het soort van elite festival dat de laatste weken van het fringe festival plaatsvindt, dit bestaat meer uit opera, ballet en theater. Samen met Annelot ben ik een aantal keer naar the garden geweest (incl. een 15 min show voor 5 dollar met Eddie Eighty), een gratis comedyshow (maar goed dat het gratis was want wat hebben we dubbel gelegen -.-) en hebben we ook de modernere locatie ‘the Royal croquet club’ bezocht.
Verder ben ik begin Maart naar het Future Music Festival geweest. Dit festival vond plaats in alle grote steden van Australië en er traden echt enorm veel bekende artiesten op. Het was echt super leuk! Samen met Annelot en twee duitse au pairs (de Jana’s, toevallig heten ze allebei Jana) hebben we genoten van o.a. Yellow Claw, Martin Garrix, Afrojack, Hilltop Hoods (artiesten uit Adelaide), Sigma, Timmy Trumphet, Robin Schulz, Avicii en Drake, terwijl we aan het dansen waren in de zon!

Helaas is mijn lieve dutchie Annelot inmiddels alweer 2.5 week geleden vertrokken. Een week voordat ze vertrok hebben we een afscheidsfeestje gehouden en zijn we met een groep in een hostel in de stad blijven slapen. Dat was echt super leuk! De volgende ochtend was helaas wat minder toen we voor 10 uur het hostel moesten verlaten en Annelot en ik zo snugger waren geweest om de laatste playdate met de meiden (Annelot haar 2 meisjes en J) ’s middags te plannen. Uiteindelijk viel het nog best wel mee haha! ’s Middags zijn we naar het plaster fun house geweest, waar je beeldjes van gips kan beschilderen.
Het laatste weekend dat Annelot hier was, was met Pasen. Helaas liet mijn familie mij weer alleen achter, SNIK! Maarrrr ik werd uitgenodigd door de hostfamily van Annelot om mee te gaan naar de boerderij van opa&oma in Riverton. Dat is een boerengat ongeveer 1.5 uur van Adelaide af (volgens wikipedia had het dorp in 2006 723 inwoners). Ik wist niet zo goed wat ik er van te voren van moest verwachten, omdat ik opa&oma nog nooit gezien had en ook de rest van de familie niet. Uiteindelijk was het echt super leuk, hele lieve mensen! Bovendien was het leuk om ‘het platteland’ een keer te zien en natuurlijk het eitjes zoeken wanneer de kinderen echt in de paashaas geloven. We hebben dat weekend lekker rustig aan gedaan. Ook hebben we nog een oom en tante bezocht en toen kwamen we toch wel écht in de middle of nowhere terecht: we hadden namelijk totaal geen bereik meer!! We hebben ook nog een beetje van het boerenleven kunnen meepikken HAHA. We zijn namelijk mee ‘op jacht’ gegaan naar vossen en wilde katten bij de oom en tante thuis. Zij hebben daar namelijk last van, ze komen in de tuin en kijken hongerig naar de cavia’s die ze hebben. Ook hebben we in een mega oude auto (eentje met zo’n laadbak achter) mee over het terrein gereden van de broer van oma, hij bezit zo’n 3000 acres land (zoek zelf maar op hoeveel dat is). Hij was de schapen aan het voeren en dus stapten wij gezellig even in toen hij ons uitnodigde voor een ritje! Zoals ik zei het waren echt hele hartelijke mensen die oprecht geïnteresseerd waren in wat ik hier kwam doen en wat ik van te voren in Nederland heb gedaan en wil gaan doen etc. Op 2^e paasdag gingen we weer naar Adelaide en ben ik nog de hele dag bij Annelot gebleven, beetje aanwijzigingen gegeven bij het uitzoeken/inpakken van haar spullen HAHA.
Het is echt wel heel raar eigenlijk om in een redelijk korte periode zo close met iemand te worden. Haar hostmum zei dat het dan gaat voelen alsof je familie van elkaar bent hier (omat je ver weg van thuis bent) en eigenlijk vind ik wel dat dat een beetje klopt. Annelot is namelijk de enige van mijn familie/vriend/vrienden die écht begrijpt hoe het is om hier au pair te zijn. Bovendien zijn we ongeveer vanaf het moment dat ik in Adelaide aankwam elk weekend samen geweest.

Inmiddels is de herfst hier begonnen (zoals bij jullie de lente is begonnen) en de zomer is écht over! Helaas!! Het is echt heel erg, maar ik ben gewoon niet meer gewend aan temperaturen onder de 20 graden. Bovendien zijn de huizen hier minder goed geïsoleerd, hebben weinig huizen centrale verwarming (zeker vergeleken met Nederland) en wachten ze het liefst zo lang mogelijk met het aanzetten van de verwarming (via de airco).
Toen ik van de week naar mijn eerste Footy game ging (Australian ruled football ZONDER helmen en schouderbescherming etc.), had ik een hempje, een t-shirt met driekwart mouwen, een guernsey van Adelaide Crows, een vestje met lange mouwen en een blouse aan. En ook toen ik mijn jas er overheen aantrok had ik het nog steeds koud. Schreklich!
Gelukkig was het enorm gaaf om zo’n wedstrijd mee te maken! AFL is echt heel populair in Australië. Voor een goede uitleg van het spel moeten jullie maar even zelf op google zoeken hoor HAHA! We zaten uiteindelijk achter ‘het goal’, boven het supportersvak van Adelaide, wat uiteindelijk dus een super goede plaats was door de sfeer die er hing. Bovendien konden we het spel echt nog wel goed volgen. Tevens hebben de Adelaide Crows van de Melbourne Devils gewonnen! WOEHOE!
Ook heb ik 2 weken geleden samen met een andere Nederlandse au pair Marleen een dolfijncruise gedaan in Port Adelaide. Dit ligt aan een haven en je moet het voorstellen als klein Rotterdam (zo industrieel). De tocht was op een rivier en duurde 2 uur. We hebben redelijk wat dolfijnen gezien (we zagen de vin omhoog steken), maar werd er uiteindelijk maar 2/3 keer boven het water uit gesprongen. Helaas net te laat voor een goed fotomoment HAHA.

Afgelopen weekend ben ik met J naar de Cinderella film geweest. J had er echt enorm veel zin in en was voor de gelegenheid verkleed als prinses inclusief kroon en regenlaarzen. Super combi! Toen tijdens de film voor het eerst de prins verscheen vertelde ik haar dat dat de prins was. Een aantal scenes later vroeg ze al glunderend aan mij ‘is that the HANDSOME prince?!’. HAHA super schattig.
A is na 5.5 maand ook nog steeds even schattig. Zeker nu hij zinnen probeert te maken en echt alles wat je zegt herhaalt. In de afgelopen maanden zijn er tevens een aantal ‘smeltmomentjes’ voor gevallen. Bijvoorbeeld dat ik op mijn vrije dag doei zei, omdat ik naar de stad ging en hij vervolgens zei ‘nooooo tess’ en hij mij wilde blijven knuffelen. TE schattig. Of dat S&M verscheidene keren love you tegen hem hadden gezegd en hij een paar dagen later opeens love you tegen mij zei. Ook al weet een kindje van (bijna) 2 natuurlijk niet wat het betekent, het is toch wel enorm schattig als dat tegen je wordt gezegd.

Zoals ik aan het begin van mijn verhaal al zei, is het einde nu echt in zicht, wat leuke en minder leuke kanten heeft. Ik ga J&A zeker missen! Er zijn gewoon bijna 6 maanden voorbij, als ik zo terugdenk is dat enorm snel gegaan voor mijn gevoel. Ook al heb ik zeker mindere dagen gehad en waren de kinderen echt niet altijd even makkelijk.HAHA.
In de toekomst denk ik niet dat ik nog eens naar het buitenland zal gaan als au pair, ook al is het een hele mooie ervaring geweest! Ik vind het werken gewoon best wel zwaar, het de hele dag zorgen voor kinderen. Maar daar bovenop komt hetgeen wat het voor mij persoonlijk misschien soms ‘te zwaar’ maakt is, dat ik me niet compleet thuis ben gaan voelen. Dat komt gewoon omdat je werkt én woont binnen het gezin. Dit ligt voor een groot gedeelte aan mijn persoonlijkheid en zal dus zeker niet voor iedereen zo zijn!

Mama en ik hebben inmiddels geregeld wat we zover wilde regelen. Voor de liefhebbers even een opsomming van onze reis. Op maandagavond 4 mei ga ik haar ophalen van het vliegveld in Adelaide en blijven we hier tot vrijdagochtend (8 mei). Vervolgens vliegen we naar Melbourne om zelf de Great Ocean Road te gaan rijden in twee dagen. 10 mei hebben we dan nog 1 dag in Melbourne en ’s avonds gaan we de musical van de Leeuwenkoning bezoeken! De volgende ochtend (11 mei) vliegen we naar Cairns, dit is aan de oostkust van Australië (in het Noorden) en zullen we hier t/m de 16^e blijven. Dit is de plek van waar je naar het Great Barrier Reef gaat. Vervolgens vertrekken we naar Airlie Beach, waar we de whitesundays zullen gaan bezoeken. Ik zeg typ vooral even in bij google!! Op de 21^e zullen we aankomen in Noosa, vanuit deze plaats kunnen we naar Fraser Island vertrekken. Uiteindelijk vertrekken we op de 26^e met de bus naar Brisbane om vervolgens naar Sydney te vliegen. Hier zullen we dan onze laatste 5 dagen spenderen. Voor diegene die met spandoekken ter grootte van een voetbalveld op Schiphol ons weer in Nederland willen verwelkomen, wij arriveren op 2 juni rond een uur of half 2 in de middag (voor zover het nu bekend is).

Liefsssss TESSIE (dit is mijn nieuwe naam hier, A is met deze trend begonnen S&M volgen).

OP DE HELFT!

Ohjee ohjee, ik wilde mijn nieuwe verhaal eigenlijk gelijk na de kerstvakantie schrijven. Maar helaas is dat 3 weken later geworden.

Ik weet dat het heel laat is, maar voor diegene tegen wie ik het nog niet heb gezegd HAPPY NEWYEARRRRR & de beste wensen voor 2015 natuurlijk!!

Als ik terugdenk aan de kerstvakantie heb ik het idee alsof het alweer heel lang geleden is, maar dat valt reuze mee!
Toen mijn hostfamily wegging was het eigenlijk best raar om gedag te zeggen en vervolgens alleen te zijn in een huis dat niet van jou is, om het zo maar te zeggen. Aan de andere kant vond ik het super fijn om gewoon even te doen wat ik wilde en me niet druk te maken over wat Sonja en Martin ervan zouden vinden.
Het eerste weekend van mijn kerstvakantie hebben Annelot en ik nog even flink kerstinkopen gedaan, zo hebben we kadootjes voor elkaar gekocht maar moest er ook gezocht worden naar een fantastisch jurkje voor oud&nieuw.
We besloten dat Annelot op de dag van Kerstavond naar mij zou komen, zodat we boodschappen konden doen voor de kerstdagen om hapjes te maken en vervolgens uit te gaan. Echter, viel dat een beetje in het water omdat het inpakken van de koffer van Annelot wat problemen met zich mee bracht en ik als redder in nood af moest reizen naar Annelot om haar te helpen met het dichtmaken van haar koffer. Dit zorgde uiteindelijk voor een pizza bestelling bij domino’s op kerstavond, inclusief kerstmuziek! Toen we later op de avond aankwamen in de stad om eens even flink kerstavond te gaan vieren, stonden we voor een verrassing. Bijna niks was open!! Gelukkig kwamen we uiteindelijk terecht in een leuke bar en hebben we ons goed vermaakt!
Eerste kerstdag zijn we begonnen met een ontbijtje buiten in de zon om vervolgens de kado’s uit te pakken! Wat zijn wij verwend zeg door Father Christmas. ’s Middags kwam Eline (een andere Nederlandse chick) ons vergezellen. Ons plan om chique uit eten te gaan werd echter crue verstoord doordat bijna geen enkel restaurant open was. We zijn uiteindelijk uit eten geweest bij een Chinees restaurant, wat aan de buitenkant leek op een friettent maar van binnen prachtige kroonluchters had!
Op tweede kerstdag (dat hier Boxingday wordt genoemd) hebben we vooral veel tijd besteed aan het inpakken van onze koffer. Vervolgens hebben we ovenfriet gemaakt, INCLUSIEF mayo&appelmoes (gekregen van Sonja aangezien ik vertelde dat ze dat in Nederland heel veel hebben en Annelot dat mist bij haar groenten). Daarna zijn we naar de nieuwe versie van Annie geweest, Eline en Annelot waren volledig in hun nopjes, ik was allang blij dat ik 1 nummer herkende (tomorrow tomorrow i love you tomorrow).
De paar dagen alleen in combinatie met de kerstdagen zonder familie, vriend en vriendinnen zorgde toch wel voor wat heimwee.. Gelukkig had ik tijdens deze dagen en de komende dagen genoeg te doen, om niet helemaal bij de pakken neer te gaan zitten. Maar ik vond het zeker wel even lastig.. Het was zelfs ‘zo erg’ dat toen ik een foto van de sneeuw in Nederland kreeg ik dacht ‘ik wil ooookk’.

Maarrr de volgende dag was het dan zo ver, Annelot en ik gingen met een zwaar beladen koffer op weg voor onze trip! Toen we bij het ophaalpunt twee Chinese meisjes zagen met een rok en hakjes aan, voelde wij onszelf gelukkig iets meer als stoere backpackers

. En gelukkig werd er niks gezegd toen onze koffers in de aanhangwagen (achter het kleine busje) werden getild. Het eerste deel van de dag werd vooral besteed aan het reizen naar de Grampians, dit is een erg groot natuurgebied (park) met onder andere bergen. Onze eerste stop in dit natuurgebied waren de Mckenzie Falls, hiervoor moesten we wel een nogal steile afdaling maken maar dat bleek de waterval meer dan waard! Daarna zijn we naar the Balcony gegaan, wat eigenlijk een uitzichtpunt is over de Grampians. Toen zijn we naar het hostel gegaan, wat mij een beetje een centerparcs gevoel gaf doordat het kleine huisjes waren. Onze groep bestond uit 19 man en we hadden twee kamers. Het hostel lag een beetje in de bossen, wat ’s avonds ook een grote spin in de andere kamer opleverde (ECHT groot). Hierdoor was het voor mij wel even slikken om echt te gaan slapen haha.
De volgende dag zijn we eerst naar the Pinnacle geweest (wat ‘the best of’ betekent), wat zich ook in de Grampians bevindt. Dit is ook een uitzichtpunt. Hiervoor moesten we echter wel 2 km over rotsen klimmen (en dus ook weer 2 km terug), wat ik eigenlijk best wel eng vond en er zeker op bepaalde momenten stuntelig heeft uitgezien.
Daarna zijn we doorgereden naar Tower Hill, wat een oude vulkaan was maar nu een meer is geworden met daar omheen hele rijke vulkaangrond. Deze vulkaangrond heeft ervoor gezorgd dat daar veel eucalyptusbomen gegroeid zijn, wat heel veel koala’s heeft aangetrokken. ENNNN wij hebben een koala in het wild gespot!! Wat echt enorm schattig was. Daarna gingen we op weg naar de Great Ocean Road. Toen we daar onze eerste stop hadden zorgde dat echt voor een ‘wauw moment’ (om het zo maar even te zeggen). De zon scheen, de zee was echt enorm blauw en dan de lichtbruine kleur van de rotsformaties. Het was echt heel mooi! Daarna hebben we nog verschillende stops gehad, met elke keer andere rotsformaties en achterliggende verhalen. ’s Avonds aten we pizza bij zonsondergang terwijl we keken naar de Twelve Apostels!!
De laatste dag was het helaas wat minder mooi weer dan de eerste twee dagen. Onze dag begon opnieuw bij de Twelve Apostels, helaas begon het op dat moment te regenen. De rest van de dag hebben we echt op de Great Ocean Road gereden, op de weg parallel aan het strand. Dit was echt super gaaf. Als lunch hielden we een ‘barbie’ op het strand. We stopten bij een aantal mooie fotoplekken, onder andere bij het officiële begin van de GOR (aan de kant van Melbourne). ’s Avonds rond 8 uur werden we afgezet bij ons hostel in Melbourne. Ik was echt enorm blij toen ik zag hoe het hostel, onze kamer en de badkamer eruit zagen! Nieuw en schoon!

Om mijn verhaal niet al te uitgebreid te maken zal ik niet super erg in detail treden over wat Annelot en ik gedaan hebben tijdens de 5 dagen in Melbourne. We hebben onder andere een ‘free city tour’ gedaan van 3 uur lang (waarbij je aan het einde van de tour zelf mag bepalen hoeveel dollar je de gids wilt geven), we hebben gewinkeld (bij de enige en mega grote H&M in Australië, waar ’s middags zelfs een wachtrij voor stond), we zijn naar St. Kilda geweest (het strand in Melbourne, toen het 38 graden was), we zijn naar Grease geweest ennnn we hebben er natuurlijk oud&nieuw gevierd. We hadden van te voren (na lang twijfelen) kaartjes gekocht voor een feest in de haven van Melbourne, van waaruit het vuurwerk ook goed te zien zou zijn. Ik vond het echt apart om mee te maken, omdat toen het 12 uur was het eerst niet echt voelde alsof het Nieuwjaar was.. Het vuurwerk duurde uiteindelijk maar 10 minuten, het was mooi maar niet zooooo spectaculair als we verwacht hadden. Uiteindelijk was het feest echt leuk en heb ik me goed vermaakt samen met Annelot!
Helaas kreeg ik aan het einde van de trip minder goed nieuws te horen, mijn oma is na een lange strijd tegen kanker overleden.. Dit was best even schrikken en vooral de eerste paar dagen waren erg moeilijk zonder mensen waar je enorm close mee bent om me heen.. Gelukkig is er skype en whatsapp, maar dat is bij lange na niet hetzelfde..

De eerste week na de vakantie was zeker weer even wennen om weer ‘thuis’ te zijn. Gelukkig waren Sonja en Martin echt super lief voor mij en vroegen ze vaak hoe het met me ging en of ik het thuisfront nog had gesproken. En natuurlijk had ik ook mijn lieve Dutchie Annelot

.

Inmiddels zijn we weer een aantal weken verder en ben ik weer gewend aan het ritme en de kinderen. Juliette vond het erg leuk om mij te zien en Alexander was in de twee weken vakantie eigenlijk best veel veranderd. Hij praat echt veel meer, zegt zowat alles na en is ook veel actiever geworden. Zo zegt hij bijvoorbeeld heel de dag ‘tuddle’, wat cuddle betekent en inhoudt dat hij wil dat je hem oppakt. Ook zegt hij ‘come’ en pakt hij je bij je vinger om vervolgens iets heel interessants te laten zien.
Twee weken geleden had ik met Juliette een ‘movienight’ gehouden, wat voor haar erg speciaal was omdat zij maar erg weinig tv kijkt (ze mag alleen tv kijken als een soort beloning wanneer ze zich goed gedragen heeft of de hele nacht door heeft geslapen). We gingen de kleine zeemeermin kijken inclusief popcorn en chips. De hele week voorafgaand aan ‘het evenement’ heeft ze gezegd ‘Tess I’m soooooo excited’. Heel schattig!
Ook spelen J en A de laatste tijd vaak ‘puppydogs’. Dit komt wellicht doordat ik een aantal keer foto’s heb laten zien van de puppy genaamd Arya van mijn vriend. Juliette is dan vaak Arya en Alexander is dan Bonbon. Heel toevallig!

Afgelopen weekend was het ‘Australia Day’ weekend en maandag was het echt ‘Australia day’. Annelot en ik hadden van te voren gelezen dat je het kon vergelijken met Koningsdag. Echter, bleek het toch wel een beetje anders te zijn haha. ’s Ochtends gaan veel mensen barbequen of hebben zij een uitgebreid ontbijt/brunch, waarna er naar de Triple J (100 hits van het afgelopen jaar) wordt geluisterd en naar cricket wordt gekeken. Wij zijn met een groepje au pairs naar Glenelg geweest (het strand) en hebben daar een beetje relaxed gezeten. En hadden we voor de fun een fietsding gehuurd, het lijkt op een karretje maar je moest fietsen zeg maar (zie foto's voor het beeld). ’s Avonds was er eerst een parade, vervolgens werd het volkslied gezongen, was er een gunsalute, dans/gezang van Aboriginals en vervolgens een concert met als afsluiter vuurwerk. Dit vond plaats in een park en het was echt super druk! Zeker leuk om mee te maken.

Ik ben inmiddels al op de helft van mijn au pair avontuur!

ENNNNNNN sinds vorige week weet ik zeker dat ik iets heb om de komende drie maanden naar uit te kijken, wantttttt MIJN MOEDER KOMT NAAR AUSTRALIË!!

Hoe en wat moeten we nog uitzoeken, maar daar hebben we nog 3 maanden voor dus dat gaat zeker goedkomen!

Ik heb eindelijk ook een paar nieuwe foto's toegevoegd, niet super uitgebreid haha. Voor meer foto's zal je toch echt op facebook moeten kijken. Natuurlijk weer bedankt voor de reacties en bedankt voor het lezen van mijn blog!!!

HEEEE HOUDOE WAR

Alweer 1,5 maand van huis!

Joehoeeee!

Inmiddels ben ik al 1,5 maand in Adelaide (de tijd gaat snel!!) en het bevalt me zeer goed! Ik kan inmiddels wel zeggen dat ik mijn draai hier gevonden heb.
Doordeweeks doe ik eigenlijk niet veel meer dan werken (ook al heb ik 1 dag in de week vrij). Na een hele dag werken ben ik vaak moe en ga ik niet al te laat naar bed, natuurlijk ook omdat ik de volgende ochtend weer vroeg op. Daarbij is het zo dat de ‘volwassenen’ pas eten nadat de kinderen op bed liggen, wat uiteindelijk neerkomt op half 9/9 uur. Er blijft doordeweeks dus maar weinig van de avond over. Op mijn vrije dag probeer ik zoveel mogelijk tijd buitenshuis te besteden, mezelf ontspannen lukt wat beter wanneer ik niet 24/7 het geklets, gekrijs en gezang hoor van twee mini mensjes.

In het weekend probeer ik eigenlijk ook zoveel mogelijk tijd uit huis door te brengen! Dit in combinatie met winkels die wij in Nederland niet hebben (natuurlijk gewoon ketens die hier de normaalste zaak van de wereld zijn) zorgt ervoor dat het geld er snel doorheen gaat. Ik weet eigenlijk niet zo goed of ik het dagelijks leven in Australië nou zoveel duurder vind dan in Nederland. Ik heb meer het idee dat het ene wat goedkoper is en het ander wat duurder. Echter is het uitgaan en vooral het reizen hier wel duurder, helaas! Ik heb tot nu toe eigenlijk nog niet zo heel veel tripjes gedaan (buiten Adelaide). Ik besteed veel tijd aan winkelen/window shopping (), naar het strand gaan, eten, bioscoop bezoek (Annelot en ik zijn al naar fury, the best of me, the hunger games en nightcrawler geweest en zelf ben ik ook nog naar intersteller gegaan) en uitgaan. Het weekend is hier naar mijn idee waardevoller dan in Nederland. Ik geniet hier misschien meer van mijn weekend en wil ook echt iets doen (misschien niet een echte activiteit als wel gewoon uit huis zijn).
Even een schrik momentje !! Nu ik de films zojuist allemaal heb opgenoemd, zie ik daar ook een grote kostenpost zitten! Aangezien een kaartje voor de bioscoop hier 19 dollar is (omgerekend ongeveer 12.5), afgezet tegen het kaartje van 5 of 6.5 euro bij de euroscoop. Achja, helaas vind ik het nou eenmaal erg leuk om naar de bioscoop te gaan!

Ik denk dat de kinderen inmiddels wel volledig aan mij gewend zijn. Ze luisteren erg goed naar me en zijn veelal ook heel lief! Een paar weken geleden smste Sonja mij (nadat ze naar haar werk was vertrokken) om te vertellen dat ze erg blij was dat geen van de kinderen huilde toen zij die ochtend naar haar werk vertrok, dat betekende volgens haar dat ik zeker iets goeds deed! Dat was natuurlijk erg fijn om te horen

Het is soms echter wat lastiger wanneer Sonja en Martin thuis zijn. Juliette en Alexander willen dan veelal met hun ouders spelen etc. en Juliette kan dan weleens een valse opmerking maken. Dit is natuurlijk niet altijd even fijn! Aan de andere kant is het logisch, ze vinden mij natuurlijk leuk, maaarrrr ze vinden hun ouders leuker (om het zo maar even te zeggen). Doordat ik nu meer aan de routine en aan de kinderen gewend ben, is het makkelijker om te ‘multi-tasken’ wanneer ik aan het werk ben. Door de dag heen speel ik natuurlijk niet alleen met de kinderen, maar zijn er ook ‘klusjes’ die gedaan moeten worden (denk hierbij aan koken, de was doen, de kamers/bedden van de kinderen opruimen/verschonen etc.). Maar omdat ik nu meer gewend ben, vind ik het ook leuker om een uitstapje met de kinderen te maken of om bijvoorbeeld iets te bakken. Zo hebben Juliette en ik voor playgroup al een keer knakworstjes in bladerdeeg gemaakt en suikervrije cupcakes!
Om eerlijk te zijn vind ik het werken zwaarder dan ik van te voren had gedacht (ook al dacht ik dat ik goed voorbereid was en niet een mega rooskleurig beeld had). Ik maak lange dagen (vind ik) en zoals ik net al zei is het niet zo dat je alleen even 3 uurtjes komt oppassen. Door de dag heen maak je natuurlijk de leuke en minder leuke kanten van de kinderen mee en zijn er ook anderen dingen die gedaan moeten worden. Ik zie het werken dus wel echt als werk en dat had ik misschien van te voren niet gedacht (gehoopt). Ik dacht dat wanneer ik eenmaal aan alles gewend ben ik het dan zó leuk vind dat het niet als werken gaat voelen. Aan de andere kant zorgen Juliette en Alexander er soms voor dat een dag snel voorbij is. Het is zo leuk als Juliette tijdens het voorlezen van Doornroosje helemaal tegen je aankruipt of dat Alexander iets nieuws heeft ontdekt en mijn naam roept en vervolgens mijn hand pakt om het me te laten zien.
Wat ik wellicht hier het lastigst vind is de overgang tussen aan het werk zijn en ‘klaar zijn’ (vrije tijd). Een voorbeeld hiervan is wanneer doordeweeks Martin en Sonja thuiskomen, meestal ruim ik dan nog even iets op etc. maar daarna ben ik klaar. In het begin ging ik dan gelijk naar mijn kamer en kwam ik uit mijn kamer als we gingen eten. Sonja heeft toen een keer gezegd dat ik niet op mijn kamer MOET zitten, dat ik moet doen wat ik fijn vind maar dat het dus niet zo is dat ik niet bij hun mag komen zitten. Dat weet ik natuurlijk wel!! Maar aan de andere kant is het ook fijn om gewoon even alleen te zijn en je eigen ding te kunnen doen op je kamer. Toch is het dan zo dat je dan weleens denkt ‘misschien vinden ze dat ik teveel op mijn kamer zit, of teveel tijd buitenshuis besteed en niks met hun samen doe’. Ik denk dat iedere au pair dat wel heeft (ook wat ik zo hoor van de anderen). Maar daar moet ik gewoon mijn eigen draai in vinden, wat ik soms dus best lastig vind! Gelukkig hebben ze in het begin al gezegd dat ik moet doen wat ik zelf wil en dat ze heel goed begrijpen dat ik bijvoorbeeld in het begin meer tijd met hun doorbreng en later veel weg ben.

Ook heb ik natuurlijk eind november mijn verjaardag (VOOR DE EERSTE KEER) niet thuis gevierd!! Dat was eigenlijk best een beetje raar, omdat er niemand ‘close’ hier is met wie je het kan vieren. Desondanks heb ik een super leuke verjaardag gehad! Van zaterdag op zondag (zondag was mijn verjaardag) zijn we met een groep meiden uitgegaan (incl. hoedjes en zelfgemaakte sjerp door Annelot!!). Na een kort nachtje heb ik mijn verjaardag vervolgd met een skype gesprek met papa en mama (precies om 12 uur in Nederland), daarna heb ik taart gegeten (liedjes gezongen en kadootje gekregen) met mijn hostfamily ennnnn ’s middags heb ik op het strand gelegen!! Mijn eerste warme verjaardag, inclusief appeltaart (alweer gemaakt door Annelot, wat is het fijn om goed op te kunnen schieten met een Nederlandse

)! Wat misschien nog wel leuk is om te vertellen, is dat Juliette misschien nog wel blijer was dat het mijn verjaardag was dan ikzelf. Ze was een paar dagen van te voren al opgewonden, omdat we samen de cupcakes hadden uitgekozen. En op de dag zelf toen ik nog aan het skypen was fluisterde ze onder de deur door ´happy birthday tess, I made something for you´. EN daarna zei ze ook nog dat ze wel wat vriendinnetjes uit kon nodigen als ik dat wilde, om samen mijn verjaardag te vieren.

En als laatste GROOT NIEUWS: vanaf aankomend weekend ben ik twee weken vrij!!! Het grote nieuws hieraan is dat ik oud en nieuw ga vieren in Melbourne samen met Annelot ennnn van te voren gaan we een driedaagse tour doen langs de Great Ocean Road (ik zou zeggen typ het in bij google afbeeldingen). In totaal vieren we 8 dagen vakantie samen, 3 op reis en 5 in Melbourne! Met de kerst (kerstavond, eerste kerstdag en BOXING DAY in plaats van tweede kerstdag) zijn Annelot en ik in Adelaide en de 27^ezullen we om 6 uur 's morgens aan onze eerste trip beginnen. Dit balletje is aan het rollen gebracht toen Sonja ongeveer 2 weken naar mijn aankomst vertelde dat zij met het gezin tijdens de kerst naar Nieuw-Zeeland zouden gaan. Wat echt totaaaaall onverwachts was!! Ik schrok echt en dacht gelijk ‘ohnoooo dadelijk ben ik met de kerst alleen’, omdat veel au pairs de kerst vast samen met hun gezin zouden doorbrengen. Gelukkig heeft Annelot (na veel wikken en wegen) ervoor gekozen om met mij in Adelaide te blijven (in plaats van met haar gezin mee te gaan) en stelde Sonja zelf voor dat het een leuk/goed idee zou zijn als ze dan bij mij zou komen slapen.

Ik heb echt enorm zin in de vakantie, maar aan de andere kant zal ik met de feestdagen wellicht een traantje weg moeten pinken. Ook dit zal de eerste keer zijn dat ik kerst niet vier met de mensen met wie ik dat al mijn hele leven doe!!
Met de heimwee gaat het opzich goed. Ik denk dat dat vooral komt, doordat ik het door de dag heen ‘te druk’ heb om daarmee bezig te zijn. Het zijn vooral momenten dat ik aan thuis of aan mijn vriend denk, bijvoorbeeld wanneer ik met ze skype of toen ik mijn verjaardagspakketje (van mijn familie) kreeg! Dan komt er wel even een verdrietig gevoel naar boven.. Maar ik ben blij dat (nu nog niet in ieder geval

) niet mijn hele dag bestaat uit het bedenken hoeveel ik iedereen thuis mis!

Als ik mijn blog nu teruglees is het wellicht wat ‘persoonlijker’ dan de vorige blog, minder een opsomming van wat ik allemaal gedaan heb. Wellicht gaat mijn volgende blog wat meer over wat ik allemaal hier gezien/gedaan heb, wanneer ik terug ben van mijn vakantie!! Oh en de volgende keer zal ik ook foto’s erbij proberen te plaatsen, voor deze keer laat ik dat even zitten (het internet is de laatste week niet al te best).

Ik wil nog even zeggen dat ik het super leuk vind dat ik ‘trouwe volgers’ heb die mijn blogs lezen!
Alvast een fijne kerst en een gelukkig Nieuwjaar!! Misschien is Melbourne wel te zien op de tv, als een van de eerste plaatsen waar het nieuwe jaar zal beginnen. Ik zal zwaaien naar de camera!

Liefssssss

De eerste anderhalve week in Oz!

Hallooooo vanuit Adelaide!

Na een moeilijk afscheid van mijn ouders, broers, vriend en vriendinnen op Schiphol begon mijn avontuur dan écht! Gelukkig stond Anka (een Nederlandse au pair die naar Brisbane ging) bij de gate op mij te wachten. Tot Dubai zou ik een vliegmaatje hebben, wat echt super fijn was! Ook stond er bij de gate een meeeega vliegtuig op ons te wachten, namelijk het grootste passagiersvliegtuig (van het moment) de Airbus A380. Het was echt super mooi en luxe van binnen, leuk om een keer mee te maken! De eerste vlucht tot dubai was 6,5 uur. Anka en ik hebben ongeveer de hele weg gekletst, we hebben bewust geprobeerd om niet in slaap te vallen. En dat is gelukt! Op Dubai konden we gelijk doorlopen naar de gates. Hier moest ik afscheid nemen van Anka, wat best raar was..
De tweede vlucht duurde ongeveer 12.5 uur. Toen ik mijn stoel in het vliegtuig had gevonden, voelde ik me toch eventjes alleen. Ik had nog nooit alleen gevlogen, laat staan zo’n lange vlucht! Gelukkig heb ik het grootste gedeelte van de vlucht geslapen en het andere deel films gekeken.
Eenmaal op het vliegveld van Adelaide aangekomen waren er toch wat strubbelingen. Eerst bij de paspoortcontrole, nadat ik mijn paspoort en het formulier (met wat er in mijn bagage zat) werd ik meegenomen door iemand van de douane. Ik raakte gelijk in paniek en was bang dat mijn visum niet digitaal in mijn paspoort was gezet. Gelukkig bleek het zo te zijn dat de nieuwe Nederlandse paspoorten voor problemen zorgen met de paspoortscan. Ik kon gelijk door lopen! Toen ik mijn bagage had, moest ik het formulier afgeven en werd ik doorgestuurd naar de controle rij. De man die naast mij in het vliegtuig zat had mij meegeholpen dit in te vullen. Hij zei dat wanneer je niet zeker bent over de dingen die je mee hebt in je bagage voor de zekerheid moet invullen dat je iets bij hebt. Als ze achteraf namelijk iets vinden wat je niet hebt aangegeven ben je verder van huis. Dus ik had aangegeven dat ik medicijnen mee had, iets plantaardigs zoals graan etc. (stroopwafels) en dat ik waarschijnlijk ‘soil’ aan mijn schoenen had zitten (wanneer je bijv. op straat hebt gelopen of in de bossen). Eenmaal bij de bagagecontroleur (ik weet niet of dit de juiste benaming is?!) aangekomen, stelde hij mij wat vragen over wat ik op het formulier had ingevuld. Ik bleef alleen maar denken ‘hopelijk hoeft mijn koffer niet open’. EN wat een geluk, ik mocht weer doorlopen!!
Toen ik aankwam in de aankomsthal wist ik niet waar ik moest kijken, het was enorm druk! Al snel zwaaide er iemand naar mij, het was Romy (de vorige au pair van de familie). Het was erg fijn om gelijk even in het Nederlands te kunnen praten. Net voordat we thuis aankwamen werd ik toch wel zenuwachtig omdat ik bijna mijn hostparents ging ontmoeten! Sonja en Martin waren gelijk erg aardig! We hebben nog even een kop thee gedronken en daarna ben ik naar bed gegaan. Op een paar keer wakker worden na, sliep ik de eerste nacht erg goed!

Toen ik zondagochtend wakker werd, vond ik het best spannend om naar de woonkamer te gaan omdat ik de kinderen voor het eerst zou ontmoeten! Ze waren in het begin een beetje verlegen, maar door de kadootjes vonden ze me toch al snel wat leuker. ’s Ochtends ben ik met de familie naar een soort marktje geweest met allemaal etenswaren, erg leuk om een keer te zien! Daarna ben ik met Romy en vier andere au pairs (twee Duitse en twee Nederlandse) naar een wildlife park geweest!! Hier had ik mijn eerste echte Australische ervaring, namelijk knuffelen met een koala!! Maar ook kon je in het park loslopende kangoeroes voeren! Later zijn we ook nog uit eten geweest in het centrum.
De eerste week ben ik gelijk (samen met Romy) aan de slag gegaan. Ik werk vier dagen in de week en in het weekend ben ik van harte welkom om dingen met het gezin mee te doen. De dag begint rond 0745u en eindigt wanneer de ouders thuiskomen (rond 1815u). Juliette gaat op maandag en donderdag naar school, vrijdag gaan de kinderen naar playgroup (dat duurt twee uur en de kinderen en de ouders komen daar om te spelen) en Alexander doet meestal aan het eind van de ochtend een dutje (de tijd wanneer huishoudelijke klusjes gedaan kunnen worden). Vooral de eerste dag kreeg ik heel veel informatie waar mijn hoofd echt van overliep. Ook vond ik het de eerste week best wel zwaar, omdat je moet wennen aan de ouders en de kinderen maar ook aan de routine in het huis en hoe alles aangepakt wordt. Deze gewenningsperiode is natuurlijk nog niet voorbij, maar ik merk al wel dat ik aan sommige dingen gewend raak en een beetje mijn draai begin te vinden. Ik heb een goede start gehad door de hulp van Romy! Zij heeft mij laten zien hoe zij de dingen aanpakt met de kinderen en het huishouden. Juliette en Alexander zijn echt twee schatjes, maar soms kunnen ze natuurlijk ook een minder lieve en vrolijke bui hebben! Juliette is naar mijn idee best wel slim en daardoor ook bijdehand. Wat erg grappig kan zijn, maar soms ook voor wat meer werk kan zorgen!

Alexander is echt een super lief jongetje, maar heeft ook al wel zijn eigen wil.
Romy heeft mij o.a. Juliette haar school laten zien, het winkelcentrum (met de supermarkt), de bibliotheek etc., zodat ik zonder haar ook de weg zou kunnen vinden in de buurt. Ook heb ik het strand gezien (van de wijk Glenelg), ik wist niet dat Adelaide zo’n mooi wit strand heeft!
Met de hulp van mijn hostmum heb ik inmiddels een Australische bankrekening en een Australisch nummer, maar ik blijf gewoon mijn Nederlandse nummer voor whatsapp gebruiken!
Wat ik erg leuk vind aan Adelaide is dat het ook echt oudere gebouwen heeft (volgens internet Victoriaanse stijl of rond de koloniaanse tijd). Ik ben inmiddels vier keer in de stad geweest, maar ik heb niet het gevoel alsof er 1.2 miljoen mensen wonen. Het heeft een gemoedelijke, relaxte uitstraling en is naar mijn idee niet overladen vol.

Het weekend was vol gepland met leuke uitjes! Vrijdagavond zijn we uiteten geweest (incl. de ouders van Sonja) voor het afscheid van Romy, daarna ben ik met andere au pairs voor het eerst uitgegaan in Adelaide. De pub waar wij waren was helaas niet zo druk en sommigen gingen al erg vroeg naar huis, zodat zij de laatste bus/trein naar huis konden halen. Volgende keer misschien een club proberen! Uiteindelijk heb ik nog ongeveer 1.5 uur zitten kletsen met Annelot (een Nederlandse au pair, die een maand langer in Adelaide zit). Zaterdag hebben we afscheid genomen van Romy. Dat was best wel een beetje raar omdat ik haar pas een week ken maar ik in deze week zeker wat aan haar gehad heb! Daarna heb ik met een andere au pair de ‘christmas pageant’ bekeken in de stad, dat is een grote parade met allemaal praalwagens (die door de stad heen rijdt) vanwege de aankomst van de kerstman. De parade duurde ongeveer 1.5 uur en het was echt enorm druk in de stad! Mensen stonden rijen dik langs de route van de praalwagens, vooraan zaten mensen op stoeltjes en kleden en er was zelfs een tribune opgezet (voor een bepaald deel van de route). Overigens was niet de gehele parade in Kerstmis stijl. Er is bijvoorbeeld ook een Star Wars wagen langsgekomen, veel doedelzakspelers en een skateboardramp wagen. Maar het was echt super leuk om gezien te hebben, zeker omdat het zo’n grote gebeurtenis is in Adelaide. Volgens ‘The Advertiser’ (de lokale krant van Adelaide) zijn er dit jaar ongeveer 350.000 bezoekers geweest! Zondag heb ik samen met een groepje meiden de Mount Lofty beklommen! Pff wat was dat een helse tocht! Eerst was het 2.5 km (ook al een beetje omhoog) lopen naar het begin van de berg. Eenmaal bij het begin aangekomen begon de tocht toch echt, 3.9 km omhoog! Er zaten echt enorm steile stukken bij en het was die dag zo’n 25 graden (denk ik), naar mijn idee was het dus echt afzien! Maarrrrr ik heb het gehaald en het uitzicht was super! Op de terugweg hebben we een lift gekregen van een aardige Australische opa naar de dichtst bijzijnde bushalte, zodat we niet nog 5.5 km hoefde te lopen!

Maandag was mijn eerste dag alleen.. Gelukkig is het schooldag voor Juliette en kon ik dus ‘rustig’ aan beginnen. Ik moet zeggen dat het boven verwachting goed ging! Ik heb al wel gemerkt dat het zwaarder is wanneer de kinderen allebei thuis zijn. Maar ik hoop dat ik over een paar weken helemaal gewend ben aan de routine en alles me wat makkelijker afgaat! Martin en Sonja zijn erg aardig en behulpzaam! Zo hielp Sonja mij gisteren bijvoorbeeld met het bedenken van maaltijden voor de kinderen. Wat erg handig is aangezien ik niet een ster in koken ben!

Ook de kinderen raken steeds meer gewend aan mij. Waar vorige week Alexander nogal vaak Romy riep en begon te huilen gaf hij mij vandaag allemaal kusjes en Juliette zei vanmiddag plotseling ‘Tess I love you’. Cuteness overloadddd!

Inmiddels wordt het hier steeds warmer, maar aan de andere kant is er ook veel verschil tussen de dagen. Waarschijnlijk zal wanneer de zomer begint ook langere periodes achter elkaar warm zijn. Naar mijn idee is de zon hier feller/warmer dan in Europa. Dat betekent goed insmeren!
Ik denk dat ik alles wel zo’n beetje verteld heb! Natuurlijk kan ik het nog uitgebreider vertellen maar dan heeft waarschijnlijk niemand meer zin om het te lezen. Helaas willen de ouders liever niet dat ik foto’s van de kinderen op internet plaats, daarom zullen deze afwezig zijn in mijn fotoserie.

Als laatste wil ik nog zeggen dat ik de reacties op mijn vorige blog super leuk vond om te lezen, nog bedankt daarvoor!!

See ya laterrrrr!

Waaahhh nog maar 11 nachtjes!

G’DAY MATES

De meeste van jullie zullen het inmiddels wel weten.. Ik ga naar Australië om daar te gaan werken als au pair!!

Ennnn hopelijk daarna nog één maand te reizen, om verschillende mooie plekjes te bewonderen.
Na veel nadenken en een lang voorbereidingsproces is het volgende week vrijdag toch écht zo ver! Om 14.40u vertrek ik naar Dubai om vervolgens na een stop van ongeveer 2 uur door te vliegen naar Adelaide. Uiteindelijk zal het vliegtuig om 20.50u (Australische tijd) de volgende dag landen. Op dit moment is het 8,5 uur later in Australië, maar wanneer in Nederland de wintertijd in gaat zal dat 9,5 uur worden.

Afgelopen schooljaar ben ik gaan twijfelen of ik wel gelijk aan een master wilde beginnen. Daarnaast heb ik al vaker gedacht over naar het buitenland gaan. Ik ben op dat moment gaan zoeken op het internet voor werken/vrijwilligerswerk in het buitenland en al snel kwam ik op de site van Travel Active. Ik was in het begin eigenlijk vooral gericht op Amerika, maar de mogelijkheden zijn daar veel beperkter wat betreft vrijwilligerswerk (vooral in vergelijking met Australië). Toen ik aan het kijken was op de site van Travel Active kwam ik het au pair programma tegen, wat me eigenlijk gelijk aansprak! Aangezien ik kinderen erg leuk vind en het idee van wonen bij een gezin leek mij ook wel aantrekkelijk. Ook hier keek ik in eerste instantie naar Amerika, maar voor Amerika geldt dat je 1 jaar als au pair moet gaan werken. Dat vond ik wel heel lang, vooral als ik daarna nog iets van het land zelf zou willen zien. Dus Amerika viel eigenlijk vrij snel af. Ik wilde wel graag een Engelstalig land dus begon ik na te denken over Engeland.
Eind mei ben ik naar een infodag geweest. Wat het au pair team vertelde over ‘het au pairschap’ sprak mij erg aan. Bovendien kwam hier naar voren dat voor Australië een minimum geldt van 6 maanden, ook Australië werd dus een optie! Uiteindelijk heb ik voor Australië gekozen in plaats van Engeland. Vooral eigenlijk omdat ik dacht dat als ik deze stap dan neem, ik het beter gelijk goed kan doen door naar een land te vertrekken waar je niet zo snel naar op vakantie zal gaan. Daarnaast heb ik vaak gehoord/gelezen dat de Australische mentaliteit zó open en warm is en dat de Engelsen vaak wat stugger en meer terughoudender zijn. Ik heb het idee dat ik me sneller op mijn gemak zal gaan voelen bij mensen die erg open zijn.

Na het behalen van mijn bachelor diploma heb ik me begin juli aangemeld voor het au pair programma. Natuurlijk heb ik hierover veel heb gepraat met mijn familie en mijn vriend, 6 maanden in het buitenland is niet niks!
Ik ontving van Travel Active een heel boekingspakket. Hier moest ik mijn voorkeuren invullen maar ook een medisch rapport opstellen en een fotoalbum en filmpje over mezelf maken. Dit pakket heb ik ongeveer 3 weken later weer opgestuurd. Vervolgens heb ik begin augustus het skype interview gehad met Nadine van het au pair team. Ik was van te voren erg zenuwachtig omdat een groot gedeelte van het gesprek in het Engels plaats zouden vinden. Uiteindelijk heeft het gesprek ongeveer een half uur geduurd en had ik er achteraf een goed gevoel over. Ook omdat Nadine had gezegd dat het naar haar idee goed was verlopen. Er werden vragen gesteld als waarom wil je graag au pair worden, waarom heb je gekozen voor Australië, wat zou je doen met de kinderen, wat zou je doen in de tijd dat de kinderen naar daycare/school gaan, wat zou je graag willen bereiken met de periode in het buitenland en ook waarom ouders mij zouden moeten kiezen in plaats van een andere au pair.
Half augustus kreeg ik het bericht dat ik geaccepteerd was voor het programma in Australië!! Ik was weer een stap verder! Eind Augustus ontving ik mijn eerste mailtjes van Smart Aupairs, de Australische partnerorganisatie van Travel Active, met de mededeling dat ik ‘uitgenodigd was voor een interview’. Dit betekent dat ik gematched was met een gezin waarvan ik het profiel kon bekijken op de site. Ook het gezin kon op dat moment mijn profiel bekijken. Smart Aupairs matched au pairs en gezinnen op basis van de informatie/voorkeuren van beide partijen. Ik was door het dolle heen en ging gelijk de profielen van de twee gezinnen bekijken. Één van de gezinnen sprak mij gelijk aan! Het was een gezin uit Sydney, met twee kindjes en ook de taken waren redelijk. Ik besloot om het gezin een mailtje te sturen. Ik kreeg ook eigenlijk gelijk een reactie terug van het gezin en we besloten om een skype gesprek af te spreken voor een paar dagen later. Hier was ik natuurlijk super zenuwachtig voor!! Weer omdat het gesprek in het Engels zou verlopen, maar ook omdat ik helemaal niet zo goed wist wat ik moest verwachten. De moeder van het gezin was erg aardig en stelde vragen als waarom ik voor Australië heb gekozen en hoe mijn eerdere ervaring met kinderen is. Uiteindelijk is het dit gezin niet geworden. Voor mijn idee was de klik er niet echt, het gezin was meer op zoek naar een soort werknemer in plaats van dat ik écht onderdeel zou worden van het gezin. Na deze eerste matches volgden nog vele andere families. Travel Active had ons al verteld dat wanneer je wil gaan au pairen (geen bestaand werkwoord, maar goed

) je een ruime keuze zal hebben wat betreft het gezin. Het hebben van een au pair wordt steeds populairder. Ik merkte wel aan mezelf dat ik het lastig vond om met al de verschillende ‘opties’ om te gaan. De keuze is erg persoonlijk, het is belangrijk dat er een klik is met de familie. Je moet je steeds weer inbeelden hoe het zal zijn om bij dat gezin te wonen en of dat je aanspreekt. Jouw voorkeuren zijn dus erg belangrijk, maar aan de andere kant moet je ook proberen om open te staan voor de verschillende mogelijkheden. De skype gesprekken zijn eigenlijk een soort sollicitatie gesprekken, maar het is veel persoonlijker en daarom ook lastiger (naar mijn idee). Uiteindelijk heb ik met vier verschillende gezinnen geskyped en ook nog een aantal contact gehad via de mail.
Eind september hebben ik en mijn host family besloten dat ik hun au pair zou worden! Op dat moment had ik één keer met ze gebeld en twee keer met ze geskyped. Ook mijn vader had even met ze gepraat via skype. De vader en moeder van het gezin kwamen heel ‘normaal’ over om het zo maar te zeggen. Ik heb gemerkt dat Australische mensen soms kunnen reageren als het stereotype idee dat bestaat over Amerikanen, namelijk overdreven aardig en uitbundig. Als mensen gelijk op die manier reageren wanneer ze mij nog helemaal niet kennen heb ik het idee dat dat niet helemaal gemeend is. Bij dit gezin had ik juist het idee dat ze oprecht waren en ook in mij persoonlijk geïnteresseerd zijn. Het gezin bestaat uit een vader, moeder, een meisje van 3,5 en een jongetje van 1,5 jaar. Wanneer ik aankom bij het gezin is de huidige (Nederlandse) au pair nog voor ongeveer één week aanwezig, super handig!! Zij kan mij dan wegwijs maken binnen het gezin en in de omgeving. Ook heb ik contact met een ander meisje, zij zit daar wanneer ik aankom al een maand.
Inmiddels hebben we nog steeds elke week contact, we skypen bijna elke week bijvoorbeeld als ik nog vragen heb of om even met de kinderen te kletsen. Ik merk wel dat het lastiger is om in het Engels een vlot gesprek te hebben en gelijk je woordje klaar te hebben. Maar dat zal vanzelf wennen als ik er ben!

Nadat de ‘au pair invitation’ was ondertekend (via esigning), kon ik mijn visum aanvragen. Ik dacht dat ik hiervoor langs de Australische ambassade zou moeten gaan. Maar dit kon heel gemakkelijk aangevraagd worden via internet. Ik had ook echt super snel de bevestiging binnen! ’S Middags had ik het aangevraagd en ’s avonds had ik het mailtje al binnen. Tegenwoordig krijg je geen papieren visum meer, maar wordt het digitaal in je paspoort gezet. Na de bevestiging van het visum ging Travel Active voor mij op zoek naar een ticket. De volgende stap was de AWBZ-aanvraag, dit is de aanvraag of je nog in Nederland verzekerd moet blijven en duurt ongeveer 8 weken (dus het loopt nog steeds) en het regelen van een reisverzekering. Ook heb ik 1.5 week geleden de voorbereidingsworkshop van Travel Active gehad. Ik reisde samen met een ander meisje dat ik via facebook heb leren kennen, ook zij gaat naar Australië. In totaal waren we ongeveer met 20 mensen, waarvan één jongen. We begonnen met een voorstelrondje en daarna werden we in groepjes verdeeld en moesten we over verschillende woorden na gaan denken, zoals heimwee, verantwoordelijkheid en taken. Het was een gezellige middag omdat je andere au pairs leert kennen, maar niet erg nuttig. Wat opviel was dat het merendeel van de au pairs van plan was om naar Australië te vertrekken!

Inmiddels heb ik alle ‘grote’ zaken geregeld en kan ik uitkijken naar het inpakken van mijn koffer. Ik denk dat dit een grote klus zal worden aangezien er 30 kg ruimbagage meegenomen mag worden en 7 kg handbagage. Naar mijn idee is dat nooit genoeg voor een half jaar!
Iets waar ik minder naar uitkijk is natuurlijk het afscheid nemen.. Dit zorgt er om eerlijk te zijn voor dat ik (nog) niet volledig kan genieten van het idee dat ik naar Australië vertrek. Het is een heel raar idee dat ik over 11 dagen voor een half jaar ergens anders woon. Zo raar dat ik het me eigenlijk niet voor kan stellen. Gelukkig is er whatsapp en skype, op die manier zal de afstand hopelijk minder groot voelen..

Sorry dat het zo’n lang verhaal is geworden, maar ik hoop dat jullie het desondanks superrrr leuk vinden om te lezen!

Mijn volgende blog zal waarschijnlijk zijn vanuit het zonovergoten Adelaide!

Oja even voor de leuk, de cover foto van deze reisblog is niet zomaar een foto! Het is de skyline van Adelaide (als je het zo kan noemen)!

Liefs Tess