Hallooooo vanuit Adelaide!

Na een moeilijk afscheid van mijn ouders, broers, vriend en vriendinnen op Schiphol begon mijn avontuur dan écht! Gelukkig stond Anka (een Nederlandse au pair die naar Brisbane ging) bij de gate op mij te wachten. Tot Dubai zou ik een vliegmaatje hebben, wat echt super fijn was! Ook stond er bij de gate een meeeega vliegtuig op ons te wachten, namelijk het grootste passagiersvliegtuig (van het moment) de Airbus A380. Het was echt super mooi en luxe van binnen, leuk om een keer mee te maken! De eerste vlucht tot dubai was 6,5 uur. Anka en ik hebben ongeveer de hele weg gekletst, we hebben bewust geprobeerd om niet in slaap te vallen. En dat is gelukt! Op Dubai konden we gelijk doorlopen naar de gates. Hier moest ik afscheid nemen van Anka, wat best raar was..
De tweede vlucht duurde ongeveer 12.5 uur. Toen ik mijn stoel in het vliegtuig had gevonden, voelde ik me toch eventjes alleen. Ik had nog nooit alleen gevlogen, laat staan zo’n lange vlucht! Gelukkig heb ik het grootste gedeelte van de vlucht geslapen en het andere deel films gekeken.
Eenmaal op het vliegveld van Adelaide aangekomen waren er toch wat strubbelingen. Eerst bij de paspoortcontrole, nadat ik mijn paspoort en het formulier (met wat er in mijn bagage zat) werd ik meegenomen door iemand van de douane. Ik raakte gelijk in paniek en was bang dat mijn visum niet digitaal in mijn paspoort was gezet. Gelukkig bleek het zo te zijn dat de nieuwe Nederlandse paspoorten voor problemen zorgen met de paspoortscan. Ik kon gelijk door lopen! Toen ik mijn bagage had, moest ik het formulier afgeven en werd ik doorgestuurd naar de controle rij. De man die naast mij in het vliegtuig zat had mij meegeholpen dit in te vullen. Hij zei dat wanneer je niet zeker bent over de dingen die je mee hebt in je bagage voor de zekerheid moet invullen dat je iets bij hebt. Als ze achteraf namelijk iets vinden wat je niet hebt aangegeven ben je verder van huis. Dus ik had aangegeven dat ik medicijnen mee had, iets plantaardigs zoals graan etc. (stroopwafels) en dat ik waarschijnlijk ‘soil’ aan mijn schoenen had zitten (wanneer je bijv. op straat hebt gelopen of in de bossen). Eenmaal bij de bagagecontroleur (ik weet niet of dit de juiste benaming is?!) aangekomen, stelde hij mij wat vragen over wat ik op het formulier had ingevuld. Ik bleef alleen maar denken ‘hopelijk hoeft mijn koffer niet open’. EN wat een geluk, ik mocht weer doorlopen!!
Toen ik aankwam in de aankomsthal wist ik niet waar ik moest kijken, het was enorm druk! Al snel zwaaide er iemand naar mij, het was Romy (de vorige au pair van de familie). Het was erg fijn om gelijk even in het Nederlands te kunnen praten. Net voordat we thuis aankwamen werd ik toch wel zenuwachtig omdat ik bijna mijn hostparents ging ontmoeten! Sonja en Martin waren gelijk erg aardig! We hebben nog even een kop thee gedronken en daarna ben ik naar bed gegaan. Op een paar keer wakker worden na, sliep ik de eerste nacht erg goed!

Toen ik zondagochtend wakker werd, vond ik het best spannend om naar de woonkamer te gaan omdat ik de kinderen voor het eerst zou ontmoeten! Ze waren in het begin een beetje verlegen, maar door de kadootjes vonden ze me toch al snel wat leuker. ’s Ochtends ben ik met de familie naar een soort marktje geweest met allemaal etenswaren, erg leuk om een keer te zien! Daarna ben ik met Romy en vier andere au pairs (twee Duitse en twee Nederlandse) naar een wildlife park geweest!! Hier had ik mijn eerste echte Australische ervaring, namelijk knuffelen met een koala!! Maar ook kon je in het park loslopende kangoeroes voeren! Later zijn we ook nog uit eten geweest in het centrum.
De eerste week ben ik gelijk (samen met Romy) aan de slag gegaan. Ik werk vier dagen in de week en in het weekend ben ik van harte welkom om dingen met het gezin mee te doen. De dag begint rond 0745u en eindigt wanneer de ouders thuiskomen (rond 1815u). Juliette gaat op maandag en donderdag naar school, vrijdag gaan de kinderen naar playgroup (dat duurt twee uur en de kinderen en de ouders komen daar om te spelen) en Alexander doet meestal aan het eind van de ochtend een dutje (de tijd wanneer huishoudelijke klusjes gedaan kunnen worden). Vooral de eerste dag kreeg ik heel veel informatie waar mijn hoofd echt van overliep. Ook vond ik het de eerste week best wel zwaar, omdat je moet wennen aan de ouders en de kinderen maar ook aan de routine in het huis en hoe alles aangepakt wordt. Deze gewenningsperiode is natuurlijk nog niet voorbij, maar ik merk al wel dat ik aan sommige dingen gewend raak en een beetje mijn draai begin te vinden. Ik heb een goede start gehad door de hulp van Romy! Zij heeft mij laten zien hoe zij de dingen aanpakt met de kinderen en het huishouden. Juliette en Alexander zijn echt twee schatjes, maar soms kunnen ze natuurlijk ook een minder lieve en vrolijke bui hebben! Juliette is naar mijn idee best wel slim en daardoor ook bijdehand. Wat erg grappig kan zijn, maar soms ook voor wat meer werk kan zorgen!

Alexander is echt een super lief jongetje, maar heeft ook al wel zijn eigen wil.
Romy heeft mij o.a. Juliette haar school laten zien, het winkelcentrum (met de supermarkt), de bibliotheek etc., zodat ik zonder haar ook de weg zou kunnen vinden in de buurt. Ook heb ik het strand gezien (van de wijk Glenelg), ik wist niet dat Adelaide zo’n mooi wit strand heeft!
Met de hulp van mijn hostmum heb ik inmiddels een Australische bankrekening en een Australisch nummer, maar ik blijf gewoon mijn Nederlandse nummer voor whatsapp gebruiken!
Wat ik erg leuk vind aan Adelaide is dat het ook echt oudere gebouwen heeft (volgens internet Victoriaanse stijl of rond de koloniaanse tijd). Ik ben inmiddels vier keer in de stad geweest, maar ik heb niet het gevoel alsof er 1.2 miljoen mensen wonen. Het heeft een gemoedelijke, relaxte uitstraling en is naar mijn idee niet overladen vol.

Het weekend was vol gepland met leuke uitjes! Vrijdagavond zijn we uiteten geweest (incl. de ouders van Sonja) voor het afscheid van Romy, daarna ben ik met andere au pairs voor het eerst uitgegaan in Adelaide. De pub waar wij waren was helaas niet zo druk en sommigen gingen al erg vroeg naar huis, zodat zij de laatste bus/trein naar huis konden halen. Volgende keer misschien een club proberen! Uiteindelijk heb ik nog ongeveer 1.5 uur zitten kletsen met Annelot (een Nederlandse au pair, die een maand langer in Adelaide zit). Zaterdag hebben we afscheid genomen van Romy. Dat was best wel een beetje raar omdat ik haar pas een week ken maar ik in deze week zeker wat aan haar gehad heb! Daarna heb ik met een andere au pair de ‘christmas pageant’ bekeken in de stad, dat is een grote parade met allemaal praalwagens (die door de stad heen rijdt) vanwege de aankomst van de kerstman. De parade duurde ongeveer 1.5 uur en het was echt enorm druk in de stad! Mensen stonden rijen dik langs de route van de praalwagens, vooraan zaten mensen op stoeltjes en kleden en er was zelfs een tribune opgezet (voor een bepaald deel van de route). Overigens was niet de gehele parade in Kerstmis stijl. Er is bijvoorbeeld ook een Star Wars wagen langsgekomen, veel doedelzakspelers en een skateboardramp wagen. Maar het was echt super leuk om gezien te hebben, zeker omdat het zo’n grote gebeurtenis is in Adelaide. Volgens ‘The Advertiser’ (de lokale krant van Adelaide) zijn er dit jaar ongeveer 350.000 bezoekers geweest! Zondag heb ik samen met een groepje meiden de Mount Lofty beklommen! Pff wat was dat een helse tocht! Eerst was het 2.5 km (ook al een beetje omhoog) lopen naar het begin van de berg. Eenmaal bij het begin aangekomen begon de tocht toch echt, 3.9 km omhoog! Er zaten echt enorm steile stukken bij en het was die dag zo’n 25 graden (denk ik), naar mijn idee was het dus echt afzien! Maarrrrr ik heb het gehaald en het uitzicht was super! Op de terugweg hebben we een lift gekregen van een aardige Australische opa naar de dichtst bijzijnde bushalte, zodat we niet nog 5.5 km hoefde te lopen!

Maandag was mijn eerste dag alleen.. Gelukkig is het schooldag voor Juliette en kon ik dus ‘rustig’ aan beginnen. Ik moet zeggen dat het boven verwachting goed ging! Ik heb al wel gemerkt dat het zwaarder is wanneer de kinderen allebei thuis zijn. Maar ik hoop dat ik over een paar weken helemaal gewend ben aan de routine en alles me wat makkelijker afgaat! Martin en Sonja zijn erg aardig en behulpzaam! Zo hielp Sonja mij gisteren bijvoorbeeld met het bedenken van maaltijden voor de kinderen. Wat erg handig is aangezien ik niet een ster in koken ben!

Ook de kinderen raken steeds meer gewend aan mij. Waar vorige week Alexander nogal vaak Romy riep en begon te huilen gaf hij mij vandaag allemaal kusjes en Juliette zei vanmiddag plotseling ‘Tess I love you’. Cuteness overloadddd!

Inmiddels wordt het hier steeds warmer, maar aan de andere kant is er ook veel verschil tussen de dagen. Waarschijnlijk zal wanneer de zomer begint ook langere periodes achter elkaar warm zijn. Naar mijn idee is de zon hier feller/warmer dan in Europa. Dat betekent goed insmeren!
Ik denk dat ik alles wel zo’n beetje verteld heb! Natuurlijk kan ik het nog uitgebreider vertellen maar dan heeft waarschijnlijk niemand meer zin om het te lezen. Helaas willen de ouders liever niet dat ik foto’s van de kinderen op internet plaats, daarom zullen deze afwezig zijn in mijn fotoserie.

Als laatste wil ik nog zeggen dat ik de reacties op mijn vorige blog super leuk vond om te lezen, nog bedankt daarvoor!!

See ya laterrrrr!