G’DAY MATES

De meeste van jullie zullen het inmiddels wel weten.. Ik ga naar Australië om daar te gaan werken als au pair!!

Ennnn hopelijk daarna nog één maand te reizen, om verschillende mooie plekjes te bewonderen.
Na veel nadenken en een lang voorbereidingsproces is het volgende week vrijdag toch écht zo ver! Om 14.40u vertrek ik naar Dubai om vervolgens na een stop van ongeveer 2 uur door te vliegen naar Adelaide. Uiteindelijk zal het vliegtuig om 20.50u (Australische tijd) de volgende dag landen. Op dit moment is het 8,5 uur later in Australië, maar wanneer in Nederland de wintertijd in gaat zal dat 9,5 uur worden.

Afgelopen schooljaar ben ik gaan twijfelen of ik wel gelijk aan een master wilde beginnen. Daarnaast heb ik al vaker gedacht over naar het buitenland gaan. Ik ben op dat moment gaan zoeken op het internet voor werken/vrijwilligerswerk in het buitenland en al snel kwam ik op de site van Travel Active. Ik was in het begin eigenlijk vooral gericht op Amerika, maar de mogelijkheden zijn daar veel beperkter wat betreft vrijwilligerswerk (vooral in vergelijking met Australië). Toen ik aan het kijken was op de site van Travel Active kwam ik het au pair programma tegen, wat me eigenlijk gelijk aansprak! Aangezien ik kinderen erg leuk vind en het idee van wonen bij een gezin leek mij ook wel aantrekkelijk. Ook hier keek ik in eerste instantie naar Amerika, maar voor Amerika geldt dat je 1 jaar als au pair moet gaan werken. Dat vond ik wel heel lang, vooral als ik daarna nog iets van het land zelf zou willen zien. Dus Amerika viel eigenlijk vrij snel af. Ik wilde wel graag een Engelstalig land dus begon ik na te denken over Engeland.
Eind mei ben ik naar een infodag geweest. Wat het au pair team vertelde over ‘het au pairschap’ sprak mij erg aan. Bovendien kwam hier naar voren dat voor Australië een minimum geldt van 6 maanden, ook Australië werd dus een optie! Uiteindelijk heb ik voor Australië gekozen in plaats van Engeland. Vooral eigenlijk omdat ik dacht dat als ik deze stap dan neem, ik het beter gelijk goed kan doen door naar een land te vertrekken waar je niet zo snel naar op vakantie zal gaan. Daarnaast heb ik vaak gehoord/gelezen dat de Australische mentaliteit zó open en warm is en dat de Engelsen vaak wat stugger en meer terughoudender zijn. Ik heb het idee dat ik me sneller op mijn gemak zal gaan voelen bij mensen die erg open zijn.

Na het behalen van mijn bachelor diploma heb ik me begin juli aangemeld voor het au pair programma. Natuurlijk heb ik hierover veel heb gepraat met mijn familie en mijn vriend, 6 maanden in het buitenland is niet niks!
Ik ontving van Travel Active een heel boekingspakket. Hier moest ik mijn voorkeuren invullen maar ook een medisch rapport opstellen en een fotoalbum en filmpje over mezelf maken. Dit pakket heb ik ongeveer 3 weken later weer opgestuurd. Vervolgens heb ik begin augustus het skype interview gehad met Nadine van het au pair team. Ik was van te voren erg zenuwachtig omdat een groot gedeelte van het gesprek in het Engels plaats zouden vinden. Uiteindelijk heeft het gesprek ongeveer een half uur geduurd en had ik er achteraf een goed gevoel over. Ook omdat Nadine had gezegd dat het naar haar idee goed was verlopen. Er werden vragen gesteld als waarom wil je graag au pair worden, waarom heb je gekozen voor Australië, wat zou je doen met de kinderen, wat zou je doen in de tijd dat de kinderen naar daycare/school gaan, wat zou je graag willen bereiken met de periode in het buitenland en ook waarom ouders mij zouden moeten kiezen in plaats van een andere au pair.
Half augustus kreeg ik het bericht dat ik geaccepteerd was voor het programma in Australië!! Ik was weer een stap verder! Eind Augustus ontving ik mijn eerste mailtjes van Smart Aupairs, de Australische partnerorganisatie van Travel Active, met de mededeling dat ik ‘uitgenodigd was voor een interview’. Dit betekent dat ik gematched was met een gezin waarvan ik het profiel kon bekijken op de site. Ook het gezin kon op dat moment mijn profiel bekijken. Smart Aupairs matched au pairs en gezinnen op basis van de informatie/voorkeuren van beide partijen. Ik was door het dolle heen en ging gelijk de profielen van de twee gezinnen bekijken. Één van de gezinnen sprak mij gelijk aan! Het was een gezin uit Sydney, met twee kindjes en ook de taken waren redelijk. Ik besloot om het gezin een mailtje te sturen. Ik kreeg ook eigenlijk gelijk een reactie terug van het gezin en we besloten om een skype gesprek af te spreken voor een paar dagen later. Hier was ik natuurlijk super zenuwachtig voor!! Weer omdat het gesprek in het Engels zou verlopen, maar ook omdat ik helemaal niet zo goed wist wat ik moest verwachten. De moeder van het gezin was erg aardig en stelde vragen als waarom ik voor Australië heb gekozen en hoe mijn eerdere ervaring met kinderen is. Uiteindelijk is het dit gezin niet geworden. Voor mijn idee was de klik er niet echt, het gezin was meer op zoek naar een soort werknemer in plaats van dat ik écht onderdeel zou worden van het gezin. Na deze eerste matches volgden nog vele andere families. Travel Active had ons al verteld dat wanneer je wil gaan au pairen (geen bestaand werkwoord, maar goed

) je een ruime keuze zal hebben wat betreft het gezin. Het hebben van een au pair wordt steeds populairder. Ik merkte wel aan mezelf dat ik het lastig vond om met al de verschillende ‘opties’ om te gaan. De keuze is erg persoonlijk, het is belangrijk dat er een klik is met de familie. Je moet je steeds weer inbeelden hoe het zal zijn om bij dat gezin te wonen en of dat je aanspreekt. Jouw voorkeuren zijn dus erg belangrijk, maar aan de andere kant moet je ook proberen om open te staan voor de verschillende mogelijkheden. De skype gesprekken zijn eigenlijk een soort sollicitatie gesprekken, maar het is veel persoonlijker en daarom ook lastiger (naar mijn idee). Uiteindelijk heb ik met vier verschillende gezinnen geskyped en ook nog een aantal contact gehad via de mail.
Eind september hebben ik en mijn host family besloten dat ik hun au pair zou worden! Op dat moment had ik één keer met ze gebeld en twee keer met ze geskyped. Ook mijn vader had even met ze gepraat via skype. De vader en moeder van het gezin kwamen heel ‘normaal’ over om het zo maar te zeggen. Ik heb gemerkt dat Australische mensen soms kunnen reageren als het stereotype idee dat bestaat over Amerikanen, namelijk overdreven aardig en uitbundig. Als mensen gelijk op die manier reageren wanneer ze mij nog helemaal niet kennen heb ik het idee dat dat niet helemaal gemeend is. Bij dit gezin had ik juist het idee dat ze oprecht waren en ook in mij persoonlijk geïnteresseerd zijn. Het gezin bestaat uit een vader, moeder, een meisje van 3,5 en een jongetje van 1,5 jaar. Wanneer ik aankom bij het gezin is de huidige (Nederlandse) au pair nog voor ongeveer één week aanwezig, super handig!! Zij kan mij dan wegwijs maken binnen het gezin en in de omgeving. Ook heb ik contact met een ander meisje, zij zit daar wanneer ik aankom al een maand.
Inmiddels hebben we nog steeds elke week contact, we skypen bijna elke week bijvoorbeeld als ik nog vragen heb of om even met de kinderen te kletsen. Ik merk wel dat het lastiger is om in het Engels een vlot gesprek te hebben en gelijk je woordje klaar te hebben. Maar dat zal vanzelf wennen als ik er ben!

Nadat de ‘au pair invitation’ was ondertekend (via esigning), kon ik mijn visum aanvragen. Ik dacht dat ik hiervoor langs de Australische ambassade zou moeten gaan. Maar dit kon heel gemakkelijk aangevraagd worden via internet. Ik had ook echt super snel de bevestiging binnen! ’S Middags had ik het aangevraagd en ’s avonds had ik het mailtje al binnen. Tegenwoordig krijg je geen papieren visum meer, maar wordt het digitaal in je paspoort gezet. Na de bevestiging van het visum ging Travel Active voor mij op zoek naar een ticket. De volgende stap was de AWBZ-aanvraag, dit is de aanvraag of je nog in Nederland verzekerd moet blijven en duurt ongeveer 8 weken (dus het loopt nog steeds) en het regelen van een reisverzekering. Ook heb ik 1.5 week geleden de voorbereidingsworkshop van Travel Active gehad. Ik reisde samen met een ander meisje dat ik via facebook heb leren kennen, ook zij gaat naar Australië. In totaal waren we ongeveer met 20 mensen, waarvan één jongen. We begonnen met een voorstelrondje en daarna werden we in groepjes verdeeld en moesten we over verschillende woorden na gaan denken, zoals heimwee, verantwoordelijkheid en taken. Het was een gezellige middag omdat je andere au pairs leert kennen, maar niet erg nuttig. Wat opviel was dat het merendeel van de au pairs van plan was om naar Australië te vertrekken!

Inmiddels heb ik alle ‘grote’ zaken geregeld en kan ik uitkijken naar het inpakken van mijn koffer. Ik denk dat dit een grote klus zal worden aangezien er 30 kg ruimbagage meegenomen mag worden en 7 kg handbagage. Naar mijn idee is dat nooit genoeg voor een half jaar!
Iets waar ik minder naar uitkijk is natuurlijk het afscheid nemen.. Dit zorgt er om eerlijk te zijn voor dat ik (nog) niet volledig kan genieten van het idee dat ik naar Australië vertrek. Het is een heel raar idee dat ik over 11 dagen voor een half jaar ergens anders woon. Zo raar dat ik het me eigenlijk niet voor kan stellen. Gelukkig is er whatsapp en skype, op die manier zal de afstand hopelijk minder groot voelen..

Sorry dat het zo’n lang verhaal is geworden, maar ik hoop dat jullie het desondanks superrrr leuk vinden om te lezen!

Mijn volgende blog zal waarschijnlijk zijn vanuit het zonovergoten Adelaide!

Oja even voor de leuk, de cover foto van deze reisblog is niet zomaar een foto! Het is de skyline van Adelaide (als je het zo kan noemen)!

Liefs Tess